Just woke up and goes to my usual routine, bigla naalala kita. i don't know why. Last time na nagkita tayo ay sa sementeryo. Very weird nga, very short lang iyon but meaningful, itinuloy mo pala ang pagiging pulis, nasa PNPA ka na.
After that, umalis na din ako ng bansa upang ituloy ang buhay na nasimulan na. At ikaw, nawalan na ako ng balita. Maraming pagsubok na ding nadaanan, at tulad ng isang sundalo, tayo pa rin at laban, ito nga lang ng huli, medyo wala ng reinforcement at masusukol na ako. Naalala kita, it's either DIE FIGHTING OR DIE IN SHAME.
Nabuhayan ako ng loob. Nakuha ko pang mabuhay uli ang dating grupo. Hanggang sa makausap ko ang pamilya mo.
WALA KA NA.
Wala na ng taong unang nagtiwala sa kakayahan ko upang mamuno sa aming batch. Magpakita ng leadership, at maging isang nararapat na pinuno.
Hinulma mo ako sampu ng aking ka opisyal sa paghawak, pakikibaka at pagpapatakbo ng isang samahan.
Maraming pwedeng sabihin tungkol sa iyo but iyon ay mananatiling nasa aming puso at isip.
Wala ka na but your spirit lives on us.
We are your offspring.
We will continue your legacy and will live on!
God Bless 'mate,
We salute you....
No comments:
Post a Comment