by Marvin Pasco Bucu on Friday, August 20, 2010 at 8:45pm ·
Sa pag alis mo, kasama mo ang napakaraming alaala na iniwan mo sa amin.
tulad ng sa pang araw-araw nating gawain.
maaga pa lang, gising ka na at unang una mong gagawin
ay ang magsalang ng lutuan or we say lagaan ng kapeng barako.
di ko alam, kahit sino sa amin kung paanong ang iyong kape ay may sarili ng kalidad.
sa amoy pa lang habang ito'y kumukulo ay sapat na sa amin para magising ang ang dugo
lalo na't sa panahon ng nakakatamad na pagbangon.
sa aming paggising sa umaga, naghihintay na ang umuusok na kape para sa amin.
tama ang tamis, ang tapang, isang produktong batangas.
lalo lang sumarap kapag may pandesal.
at sa aking paglaki, nakita ko sa iyo at natutunan ang proceso ng tamang pagluluto,
mula pagbibilad ng coffee beans, sa pagsasangag, at pagbabayo.
puro, walang halong mais o bigas...
katulad ng iyong pagmamahal sa amin, puro, walang bahid dungis.
now, wala ka na, iba na ang kapeng naiinom namin.
iba na ang lasa.
bland, wala ng pag aaruga at pagmamahal.
di kayang bayaran..
ang isang tasang kape mula sa iyong mga kamay. at ngayon,
kahit maraming tasa ng kape sa mesa,
di na kami makikipagunahan.
lumamig man siya o di mainom, kasi alam namin.
di na sa iyo galing iyon.
ke barako pa siya o instant.
ikaw yung gusto namin....
we will miss you a lot nanay...
No comments:
Post a Comment